Od Shaan: Dziwna jungla....

Byłam smutna. Ja wcale nie chciałam złamać praw telepatii. Po prostu zżyłam się z używaniem jej w ten sposób. To bardzo przydtne. Ale Harmony miała rację. Nie mogę przeczesywać umysłów wszystkich, których spotkam. Biegłam przez Junglę rozmyślając jak przeprosić dziewczyny. Nagle wpadłam na czerwono-czarnego wilka. podniosłam wzrok i cofnęłam się. Nad wilczurem rysowały się szeroko rozpięte skrzydła ogromnego smoka.
-Hłasa nako!*-wykrzyknęłam zaklęcie. Zaraz smok zmniejszył się do wielkości szczura. Wilk zrobił wielkie oczy, ale przybrał pozycje bojową.
-Liam! Ann!-krzyknęłam. miałam nadzieję, że zjawią się szybko. Ja nie umiem dobrze walczyć i nie jestem silna. Wiedziałam, że Annaeth jest na mnie zła, ale miałam nadzieję, że mogę na nią liczyć. Intruz skoczył na mnie. Przewróciłam się na grzbiet. Kopnęłam go tylnymi łapami w brzuch i wyleciał w powietrze. Ledwo się powstrzymałam, żeby nie wpłynąć mu do umysłu. Nie, nie mogłam się od tego uzależnić. Podniosłam się. Wilk stał naprzeciw mnie. Nagle widok zaczął mi się rozmazywać. Kręciło mi się w głowie. Zaczęłam się zataczać. Ległam na ziemi. Usłyszałam szelest. Z krzaków wyłoniła się Ann.
-Jednak przyszłaś...-uśmiechnęłam się.
-Miałabym cię zostawić?!-zaśmiała się. Zaczęła śpiewać tak pięknie, że wilk stał jak zaczarowany i słuchał. Zawroty głowy minęły. Wstałam.
-Deann mitrita pokenssta.-wilk znieruchomiał i przewrócił się na ziemię. Beth przestała śpiewać. Niebo przeciął biały kształt. Harmony! Wylądowała na trawie i wzięła wilka na plecy.

Ilai, opiszesz jak sie czułeś?

Czy może Annabeth,

napisz jak Ilai znalazł się w watasze :3

*Pochyłą czcionką będą pisane zaklęcia. Inne wilki też mogą napisać zaklęcia, ale jeśli to one je wypowiadają muszą w jakiś sposóbb się ich nauczyć. Shaan umie się posługiwać magią, ale do tej pory żaden inny wilk tego nie umie.